54. Το σχολείο μου

Το σχολείο μου βρίσκεται στη Βυρώνεια Σερρών και το όνομά του είναι «Γυμνάσιο Βυρώνειας». Η αυλή του είναι πολύ μεγάλη. Έχει ένα γήπεδο βόλεϊ, μπάσκετ και ποδοσφαίρου. Το εσωτερικό του σχολείου έχει παγκάκια για να καθόμαστε τα παιδιά των τριών τάξεων καθώς και δύο γραφεία δασκάλων. Στον πάνω όροφο είναι το Λύκειο. Εκεί υπάρχουν τρεις τάξεις, μια αίθουσα πληροφορικής, τεχνολογίας και προβολών. Αγαπάω πολύ το σχολείο μου!!!

Μια μαθήτρια της Α΄ Γυμνασίου

53. Γιορτή του Αγίου Πνεύματος και της Πεντηκοστής, της Δήμητρας Τρομπούκη

Μπορεί για πολλούς η γιορτή του Αγίου Πνεύματος να έχει συνδεθεί με το τριήμερο ξεκούρασης, ωστόσο η Κυριακή, μέρα της Πεντηκοστής αποτελεί μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης. Όπως και η Δεύτερη μέρα του Αγίου Πνεύματος είναι εξίσου σημαντική, γιατί γιορτάζουμε το Άγιο Πνεύμα, το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας που αποτελεί τον Πατέρα και τον Υιό. Τον Τριαδικό Θεό του Χριστιανισμού.

Κατά την Καινή Διαθήκη είναι η Πεντηκοστή μέρα από την Ανάσταση και δέκα μέρες από την ανάληψη του Ιησού Χριστού. Τότε ήταν που εμφανίστηκε το Άγιο Πνεύμα με μορφή φωτιάς σαν φλόγες πάνω στα κεφάλια των μαθητών του.

Ο λόγος που το Άγιο Πνεύμα εμφανίστηκε με τη μορφή πύρινων φλογών ήταν για να δείξει ότι Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα είναι ομοούσιοι και ότι το κήρυγμα των Αποστόλων έχει διπλή έννοια: να φωτίζει τους πιστούς και να παραδίδει τους άπιστους στη φωτιά. Γιορτάζετε πάντα Κυριακή...

Επειδή όμως οι Άγιοι πατέρες θεώρησαν καλό να τιμήσουν το μεγαλείο του πανάγιου και Ζωοποιού Πνεύματος το γιορτάζουμε την άλλη μέρα της Πεντηκοστής γι' αυτό πέφτει πάντα Δευτέρα όπου επαναλαμβάνεται ομοίως όλη η ακολουθία της Πεντηκοστής...

Φέτος η γιορτή του Αγίου Πνεύματος είναι 17 Ιουνίου!!

Δήμητρα Τρομπούκη

Μαθήτρια της Α΄ Γυμνασίου

52. Το κάψιμο του Ιούδα, της Χριστίνας Παπάζογλου

Το κάψιμο του Ιούδα είναι ένα έθιμο που το κάνουμε κάθε χρόνο στο χωριό μου, το Γόνιμο Σερρών, εκτός από φέτος (λόγω πένθους). Οι υπεύθυνοι της εκκλησίας ή ακόμα και οι κάτοικοι του χωριού φτιάχνουν ένα ανθρώπινο ομοίωμα γεμισμένο με ξύλα και άχυρα και την Ανάσταση έξω από τον χώρο της εκκλησίας, μόλις πει ο παπάς το «Χριστός Ανέστη» και αρχίσουν τα πυροτεχνήματα, οι καμπάνες και οι πυροβολισμοί, βάζουν φωτιά και καίνε τον Ιούδα.

Χριστίνα Παπάζογλου

Μαθήτρια της Β΄ Γυμνασίου

51. Ένας αγώνας - ένα όνειρο, της Αναστασίας Μπιτζανέρη

Την Κυριακή 07/04/2019 μου δόθηκε η ευκαιρία να πάω στο γήπεδο της Τούμπας και να παρακολουθήσω τον αγώνα ΠΑΟΚ-ΠΑΣ ΛΑΜΙΑ. Ήταν υπέροχα! 

Ο αγώνας ξεκινούσε στις 19:30 αλλά εμείς ήμασταν έξω από το γήπεδο από τις 17:30. Για αρχή καθίσαμε για καφέ σ’ ένα μαγαζί εκεί κοντά και στις 18:00 μπήκαμε μέσα για να βρούμε θέσεις και να δούμε το ζέσταμα που έκαναν οι παίκτες. Πρώτοι βγήκαν οι παίκτες του ΠΑΟΚ. Μόλις βγήκαν αρχίσαμε όλοι μαζί να χειροκροτούμε. Όμως, όταν βγήκαν οι παίκτες της Λαμίας ξεκίνησαν οι βρισιές. Κατά τη διάρκεια του ματς δεν μπορούσες να ακούσεις τίποτα άλλο παρά μόνο τα συνθήματα των φιλάθλων. Ευτυχώς εκεί που καθόμασταν εμείς μπορούσαμε να δούμε καθαρά όλα τα γκολ και ήταν πραγματικά συναρπαστικό!

Μόλις τελείωσε ο αγώνας βγήκαμε με δυσκολία από το γήπεδο και καθίσαμε για να φάμε σ’ ένα μαγαζί μέχρι να φύγουν τα περισσότερα αυτοκίνητα, για να μην έχει κίνηση. Τέλος, γυρίσαμε σπίτι χωρίς κάποιο πρόβλημα και κοιμηθήκαμε αμέσως. Ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα!

Αναστασία Μπιτζανέρη 

Μαθήτρια της Α΄ Γυμνασίου

50. Φωτογραφίες, του Σταμάτη Αλεξόπουλου

Σταμάτης Αλεξόπουλος

Μαθητής της Α΄ Γυμνασίου

49. Ο ελεύθερος χρόνος παλιά και σήμερα, του Απόστολου Μανασσή

Το παιχνίδι είναι το πιο ωραίο πράγμα για τα παιδιά, γιατί τα κάνει να αθλούνται και να σκέφτονται πιο γρήγορα.

Στα παιδικά χρόνια του μπαμπά μου, τα παιδιά τις μέρες διάβαζαν μόνα τους. Αυτό γιατί δεν είχαν φροντιστήρια και είχαν περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Μόλις τελείωναν τα μαθήματα πήγαιναν στην πλατεία, στο γήπεδο ακόμα και στις γειτονιές και εκεί πέρα έπαιζαν ποδόσφαιρο, μπάσκετ και κυνηγητό και μερικά βράδια παίζανε κρυφτό.

Τα παιδιά σήμερα μετά το σχολείο πηγαίνουν φροντιστήρια και ξένες γλώσσες, για να βοηθηθούν στα μαθήματα, ώστε ο ελεύθερος χρόνος να είναι ελάχιστος. Αλλά κάποια παιδιά αυξάνουν τον ελεύθερό τους χρόνο με τις εξωσχολικές δραστηριότητες, όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το βόλεϊ και άλλες δραστηριότητες

Εμένα θα μου άρεσε να ζω στην εποχή του μπαμπά μου, γιατί ήταν πιο ωραία και είχαν περισσότερο ελεύθερο χρόνο τότε από τώρα.

Απόστολος Μανασσής

Μαθητής της Α΄ Γυμνασίου

48. Τα παιχνίδια σήμερα και στην εποχή των γονιών μας

Τα παιδικά χρόνια της μαμάς μου

Τι έκανε στον ελεύθερό της χρόνο:

Η γενιά της μαμάς μου, όταν ήταν παιδιά, στον ελεύθερο τους χρόνο έβγαιναν έξω στις αυλές και στις αλάνες, και έπαιζαν όλα τα παιδιά μαζί. Τα παιχνίδια που έπαιζαν ήταν ομαδικά, όπως κρυφτό, κυνηγητό, κεραμιδάκια, μηλάκια, μακριά γαϊδούρα κ.ά. Τότε δεν υπήρχαν ακόμη laptop, tablet, κινητά και υπολογιστές.

 

Ο ελεύθερος χρόνος των σημερινών παιδιών

Τα σημερινά παιδιά δεν έχουν πολύ ελεύθερο χρόνο, γιατί το πρόγραμμά τους είναι πιο φορτωμένο, τα μαθήματα πιο δύσκολα και έχουν φροντιστήρια. Στον ελεύθερο χρόνο τους έχουν εξωσχολικές δραστηριότητες, όπως: ποδόσφαιρο, μπάσκετ, καράτε κ.ά. Εκτός από αυτά είναι κολλημένα με τα κινητά, τα tablet, τα laptop και τους υπολογιστές. Αντί να βγαίνουν έξω να παίξουν και να κάνουν παρέες, κάθονται μέσα και παίζουν στα ηλεκτρονικά και κάνουν φίλους μέσα από αυτά.

Ένας μαθητής του Γυμνασίου Βυρώνειας

47. Χριστιανικός κόσμος, της Δήμητρας Τρομπούκη

1. Άγιος Δημήτριος: Ο άγιος Δημήτριος καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια της Θεσσαλονίκης. Σε ηλικία 22 ετών έγινε αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού. Όταν αυτοκράτορας έγινε ο Διοκλητιανός και έβγαλε το διάταγμα «περί αρνήσεως του χριστιανισμού», ο Δημήτριος έγινε χριστιανός  και αγνόησε το διάταγμα του αυτοκράτορα και φυλακίστηκε.   

Στη φυλακή γνώρισε το Νέστορα - έναν άλλο χριστιανό - ο οποίος θα μονομαχούσε με τον φοβερό μονομάχο της εποχής Λυαίο. Ο Νέστορας, πριν τη μονομαχία, επισκέφθηκε τον Δημήτριο και του ζήτησε την ευχή του και το αποτέλεσμα ήταν ο Νέστορας να νικήσει το Λυαίο και να προκαλέσει την οργή του Διοκλητιανού και αυτό είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο και των δύο.

Είναι προστάτης των στρατιωτικών και θεωρείται υπερασπιστής των αδυνάτων. Μαζί με τον Γεώργιο είναι ένα δίδυμο δύναμης και νίκης για τους Έλληνες. Η μνήμη του τιμάται στις 26 Οκτωβρίου. Ονομάζεται θαυματουργός και Μυροβλύτης, ως στρατιώτης του Χριστού και ως προστάτης και πολιούχος της Θεσσαλονίκης.

2. Άγιος Αλέξιος : Η μνήμη του γιορτάζεται στις 17 Μαρτίου από την ελληνική εκκλησία και η ιστορία του είναι μια από τις πιο συγκινητικές. Ο Αλέξιος από μικρός αφιέρωσε τη ζωή του στοn Θεό και ήταν το μόνο που τον ενδιέφερε. Οι γονείς του όμως είχαν άλλη γνώμη. Επειδή ήταν πολύ πλούσιοι ήθελαν ο γιος τους να παντρευτεί. Έτσι, όταν ο Αλέξιος έγινε δεκαέξι ετών, οι γονείς του βρήκαν μια πανέμορφη και βασιλικής καταγωγής κοπέλα και τον πάντρεψαν.

Μετά τον γάμο η κοπέλα κατάλαβε τον πόθο του Αλέξιου για το Θεό και τον άφησε να φύγει. Έτσι, επιβιβάστηκε σε ένα πλοίο και έφυγε για τη Συρία. Εκεί μοίρασε όλα του τα υπάρχοντα και έζησε ως ζητιάνος δεκαεπτά χρόνια. Η Πρόνοια του Θεού τον οδήγησε πίσω στο σπίτι του. Ο πατέρας του τον λυπήθηκε και τον πήρε σπίτι του, χωρίς να ξέρει πως είναι ο γιος του.

Το πρωί της Κυριακής 12 Μαρτίου και κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, μια ουράνια φωνή ακούστηκε να λέει: «Ζητήσατε τον Άνθρωπο του Θεού για να ικετεύσει υπέρ της Ρώμης». Άρχισαν όλοι ν’ αναζητούν τον Άνθρωπο του Θεού. Οι χριστιανοί προσευχήθηκαν και έτσι ο Αυτοκράτορας Ονώριος μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο πήγαν στο σπίτι όπου ζούσε. Τότε ο πατέρας αναζήτησε τον φτωχό-ζητιάνο και τον βρήκε να κοιμάται μέσα σε λάμψη ουρανίου φωτός και να κρατά στο χέρι του ένα σημείωμα. Ο Αρχιεπίσκοπος πήρε στα χέρια του το σημείωμα και το διάβασε και μόνο τότε αποκαλύφθηκε  η πραγματική ταυτότητα του ξένου που ζούσε μέσα στο σπίτι. Και έτσι πέρασε στην ιστορία ως «Ο Άνθρωπος του Θεού».

3. Άγιος Γεώργιος: Ο άγιος Γεώργιος αποκαλούμενος Μεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος, είναι από τους πιο δημοφιλέστερους αγίους σε όλο τον χριστιανικό κόσμο. Η μνήμη του τιμάται στις 23 Απριλίου. Ο Γεώργιος θεωρείται προστάτης του πεζικού και του στρατού ξηράς, ενώ είναι και προστάτης άγιος της Αγγλίας.

Κοντά στη Κυρήνη, στη Λιβύη, ένα θηρίο φυλούσε το νερό μιας πηγής και το άφηνε να τρέχει μόνο όταν έβρισκε κάποιον άνθρωπο να φάει. Οι άνθρωποι όριζαν με κλήρο το επόμενο θύμα του δράκοντα. Κάποια στιγμή ο κλήρος έπεσε στην πριγκίπισσα, την οποία έσωσε ο Γεώργιος σκοτώνοντας τον δράκο.

4. Άγιος Νικόλαος: Ο Άγιος Νικόλαος έχασε τους γονείς του σε πολύ μικρή ηλικία και κληρονόμησε μια πολύ μεγάλη περιουσία. Σε νεαρή ηλικία ασπάστηκε τον χριστιανισμό, μετά από ένα ταξίδι που είχε στα Ιεροσόλυμα, για να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό και τον Πανάγιο Τάφο. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, έγινε ιερέας. Όμως, όταν απεβίωσε ο τότε Αρχιεπίσκοπος, αυτός πήρε τη θέση του. Στους διωγμούς του Διοκλητιανού πέρασε πολύ δύσκολα, έχασε τη θέση του, βασανίστηκε και φυλακίστηκε. Όταν ο Μέγας Κωνσταντίνος πήρε τον θρόνο ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και ο Άγιος Νικόλαος πήρε πίσω τη θέση του.

Η μνήμη του τιμάται στις 6 Δεκεμβρίου. Μετά τον θάνατό του ονομάστηκε «Μυροβλύτης», διότι τα λείψανά του άρχισαν να αναβλύζουν Άγιο μύρο και είναι προστάτης του Ελληνικού ναυτικού.

5. Άγιος Πέτρος: Ο Άγιος Πέτρος μαζί με τον αδερφό του Ανδρέα ήταν ψαράδες, καθώς κι από τους πρώτους μαθητές του Χριστού. Μετά την Ανάσταση του Χριστού, την ημέρα της Πεντηκοστής, ο Πέτρος σηκώθηκε μαζί με τους άλλους έντεκα μαθητές του Χριστού και μίλησε στο πλήθος ώστε να πιστέψουν και να βαπτιστούν. Ο Πέτρος είτε μόνος του είτε μαζί με τον Ιωάννη συνέχισε να κηρύττει το χριστιανισμό. Και αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη φυλάκιση τους και μάλιστα 2 φορές.

Όταν αποφυλακίστηκε, βάφτισε και χειροτόνησε Επισκόπους. Όμως, όταν πήγε στη Σικελία για να χειροτονήσει τον άγιο Λίνο, έμαθε ότι σχεδιαζόταν η σύλληψή του. Ήταν έτοιμος να φύγει από τη Ρώμη, όταν είδε τον Χριστό να κρατάει έναν σταυρό. Ο Πέτρος έκπληκτος τον ρώτησε που πηγαίνει κι εκείνος του απάντησε πως πηγαίνει στη Ρώμη, για να σταυρωθεί ξανά. Τότε ο Πέτρος κατάλαβε ότι έπρεπε να αντέξει αυτό το μαρτύριο και επέστρεψε στη Ρώμη και παραδόθηκε. Μάλιστα, ζήτησε να τον σταυρώσουν ανάποδα, επειδή θεωρούσε τον εαυτό του ασήμαντο για να υπομείνει ένα μαρτύριο παρόμοιο με του Χριστού.

Η μνήμη του τιμάται στις 29 Ιουνίου - μαζί με τον Άγιο Παύλο - την ημέρα που μαρτύρησε. Ο Άγιος είναι επίσης γνωστός ως Σίμων Πέτρος, Συμεών, Σίμων.

6. Άγιος Στυλιανός: Ο Άγιος Στυλιανός γεννήθηκε σε ένα μέρος της Μικράς Ασίας, τη Παφλαγονία. Μόλις ενηλικιώθηκε, έδωσε την περιουσία του σε αυτούς που την είχαν ανάγκη και έζησε μόνος του αποκομμένος από τον έξω κόσμο, σε ένα σπήλαιο, με νηστεία και άσκηση. Χρόνια μετά το θάνατό του, κυκλοφόρησε η φήμη πως με την προσευχή του βοηθούσε πολλές γυναίκες που δεν μπορούσαν να κάνουν παιδιά. Έτσι ο Άγιος θεωρήθηκε προστάτης των νηπίων.

Η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του στις 26 Νοεμβρίου και θεωρείται προστάτης των νηπίων και θεραπευτής των παιδικών ασθενειών.

7. Αγία Ειρήνη Χρυσοβαλάντο: Η Αγία Ειρήνη γεννήθηκε στη Καππαδοκία της Μικράς Ασίας και ήταν μια όμορφη και ευγενική κοπέλα. Κάποια μέρα, ο αυτοκράτορας ζήτησε το χέρι της και στη διαδρομή προς το Βυζάντιο, πέρασε από τη Μονή του Χρυσοβαλάντου. Της άρεσε τόσο πολύ η ζωή εκεί που πήρε την απόφαση να μείνει σ’ αυτό το μέρος, για το υπόλοιπο της ζωής της. Έτσι, αρνήθηκε τη δόξα που θα είχε αν γινόταν αυτοκράτειρα και μοίρασε όλα τα υπάρχοντά της στους φτωχούς.

Αρκετό καιρό μετά, η ηγούμενη πέθανε και διάδοχός της ορίστηκε η Ειρήνη. Η Ειρήνη παρά την άρνησή της στην αρχή για τη θέση της ηγούμενης, στο τέλος όχι απλώς πήρε αυτή τη θέση, αλλά εκτέλεσε και άψογα τα καθήκοντά της. Το τέλος της ήταν γεμάτο αγάπη και χαρά.

Εορτάζει στις 28 Ιουλίου και μαζί της συνδέονται πολλά θαύματα κυρίως σε προβλήματα γονιμότητας.

8. Αγία Μαρίνα: Η Μαρίνα έζησε τον 3ο μ.Χ. αιώνα. Ήταν από την Αντιόχεια και ήταν κόρη του Αιδεσία, που ήταν ειδωλολάτρης. Στα 15 της αρνήθηκε πρόταση γάμου του έπαρχου Ολυμβρίου. Εκείνος, για να την εκδικηθεί, είπε σε όλους πως ήταν χριστιανή, με αποτέλεσμα η Μαρίνα να συλληφθεί, να δεχτεί βασανιστήρια και να αποκεφαλιστεί.

Η μνήμη της τιμάται στις 17 Ιουλίου. Διευκολύνει τη γέννα και βοηθά στο να κοιμούνται τα μωρά.

9. Η Αγία Λουκία: Η Αγία Λουκία καταγόταν από τη Σικελία και ήταν μοναχοκόρη. Ο πατέρας της είχε πεθάνει και η μητέρα της έπασχε από κάποια αρρώστια. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι παραπάνω και γι’ αυτό αποβιβάστηκε στην Κατάνη, όπου βρισκόταν το λείψανο της Αγίας Αγαθής για να προσευχηθεί.

Το βράδυ εξουθενωμένη πήγε για ύπνο. Αφού είχε προσευχηθεί πολλές ώρες για την υγεία της μητέρας της, είδε την Αγία Αγαθή σε όραμα. Η Αγία τής είπε ότι η μητέρα της θα γιατρευτεί, αλλά η ίδια θα μαρτυρήσει και θα χάσει τη ζωή της. Η Λουκία ξύπνησε το πρωί για την ανάρρωση της μητέρας της, αλλά και για το γολγοθά που την περίμενε.

Όταν έφτασε σπίτι της, την κατήγγειλαν στον αυτοκράτορα Δέκιο και επειδή δεν αρνήθηκε την πίστη της στον Θεό, διατάχθηκε ο θάνατός της.

Γιορτάζει στις 13 Δεκεμβρίου και αποκαλείται «Αγία Λουκία η Παρθένος» ή «η Αγία Παρθενομάρτης Λουκία».

10. Αγία Άννα: Η Αγία Άννα παντρεύτηκε στην Γαλιλαία τον Ιωακείμ και γέννησε την Παρθένο Μαρία. Η Αγία Άννα είχε τη μεγάλη τιμή να αποκτήσει μοναδική κόρη, τη μητέρα του Σωτήρα του κόσμου. Η Αγία Άννα αφιέρωσε τη ζωή της στον Θεό και πέρασε την υπόλοιπη ζωή της με νηστείες, προσευχές και ελεημοσύνη προς τους φτωχούς.

Η Αγία Άννα γιορτάζει τρεις φορές κατά τη διάρκεια του χρόνου: στις 9 Δεκεμβρίου, στις 25 Ιουλίου και στις 9 Σεπτεμβρίου, ενώ είναι προστάτιδα των άτεκνων ζευγαριών.

Δήμητρα Τρομπούκη

Μαθήτρια της Ά Γυμνασίου

46. Χριστιανικά τραγούδια, της Δήμητρας Τρομπούκη

1. ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΜΟΥ

Μαζί με το Χριστό μου

λαχτάρησα να ζήσω,

μαζί με το Χριστό μου

ώσπου να ξεψυχήσω.

Στις φοβερές φουρτούνες,

στα ήσυχα νερά,

στα γαλανά ουράνια

κυβέρνα, βασιλιά.

Μαζί με το Χριστό μου
λαχτάρησα να ζήσω,
μαζί με το Χριστό μου
ώσπου να ξεψυχήσω. (Ρεφρέν)

Συντρόφευε το βήμα,

φλόγιζε την καρδιά,

γλυκέ, Ναζαρινέ μας

και κράτα μας γερά.

Μαζί με το Χριστό μου
λαχτάρησα να ζήσω,
μαζί με το Χριστό μου
ώσπου να ξεψυχήσω. (Ρεφρέν)

Μελοποιημένο  εδώ

2. ψαλλω τη χαρα τ' ουρανου

Ψάλλω τη χαρά τ' ουρανού κι είναι η ζήση ευλογία Θεού. Μην πεις πόσο είμαι μικρή σαν αετός πετά προς το φως. Συ είπες Κύριε ανδρίζεσθε, μιμητές μου να γίνετε, να ταχθείτε στρατιώτες μου στη στενή την οδό νικητές. (Ρεφρέν) Στο Θαβώρ μας προσμένει ο Χριστός, καινή ζωή, η Ανάσταση κι ο Λυτρωμός. Ύμνος αγγέλων ηχεί όταν η αγάπη πλημμυρίζει τη γη. Συ είπες Κύριε ανδρίζεσθε, μιμητές μου να γίνετε, να ταχθείτε στρατιώτες μου στη στενή την οδό νικητές. (Ρεφρέν)

Μελοποιημένο εδώ

3. ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΗΣ ΓΗΣ

Στο σκοτάδι της γης και της άδειας ζωής γέμισε την καρδιά μου μ’ ελπίδα. Κάποια μέρα στο δρόμο για τους Εμμαούς, πως γαλήνεψες την καταιγίδα! Ποιος είσαι εσύ που όλος φως ήρθες να γίνεις ουρανός και να μιλήσεις δυνατά μες στη ψυχή μας. Ο λόγος Σου θεία πνοή ήλιος Άγια Σου μορφή μείνε παντοτινά Χριστέ μου στη ζωή μας! (Ρεφρέν)

Φίλε της σιωπής, της γλυκιάς προσμονή

τούτο το δειλινό μην μ’ αφήσεις.

Η καρδιά μου φτωχή κι η νυχτιά σκοτεινή

Κύριε, μείνε εδώ να δειπνήσεις!!!

Ποιος είσαι εσύ που όλος φως ήρθες να γίνεις ουρανός και να μιλήσεις δυνατά μες στη ψυχή μας. Ο λόγος Σου θεία πνοή ήλιος Άγια Σου μορφή μείνε παντοτινά Χριστέ μου στη ζωή μας! (Ρεφρέν)

Μελοποιημένο εδώ

Δήμητρα Τρομπούκη

Μαθήτρια της Ά Γυμνασίου

45. Έθιμα περιοχών του Ν. Σερρών, της Δήμητρας Τρομπούκη

Έθιμο της μπάμπως ή βρεξούδια

            Κάθε χρόνο στις 8 Ιανουαρίου σε περιοχές του νομού Σερρών - Ν. Πέτρα, Μονοκκλησιά και Χαροπό -, πραγματοποιείται το έθιμο της μπάμπως ή Βρεξουδιά. Αυτή την ημέρα έχει την τιμητική της η γηραιότερη γυναίκα που κατά το παρελθόν εκτελούσε χρέη μαμής. Έτσι, εκείνη την ημέρα όλες οι παντρεμένες γυναίκες του χωριού μαζεύονται στη πλατεία και μαζί με μουσικά όργανα και διάφορα δώρα πηγαίνουν στο σπίτι της, για να την ευχαριστήσουν. Στη συνέχεια την παίρνουν και την πηγαίνουν στην πλατεία, οπού εκεί θα ξεκινήσει το γλέντι με τραγούδια και κρασί.

            Κατά τη διάρκεια όλων των παραπάνω δεν επιτρέπεται να πλησιάσει άνδρας. Αν τολμήσει κανένας να εμφανιστεί, οι γυναίκες τον κυνηγούν, τον καταβρέχουν και του βγάζουν ένα ρούχο, το οποίο στη συνέχεια το δημοπρατούν.

Ονομάστηκε «Ημέρα της Γυναικοκρατίας».

Έθιμο του Μαγκαλιού

            Όλοι οι καταστηματάρχες παραμονή Πρωτοχρονιάς το ρίχνουν στο γλέντι. Ανάβουν μαγκάλια και ψήνουν χοιρινό, το οποίο από τα παλιά χρόνια αποτελούσε το κύριο πιάτο των εορτών. Καταστηματάρχες και πελάτες πιάνουν το χορό με συνοδεία οργάνων και κρασιού.

Χριστόξυλο και το πάντρεμα της φωτιάς

              Το Χριστόξυλο και το πάντρεμα της φωτιάς είναι έθιμα που τα βρίσκουμε στα χωριά του δήμου Νιγρίτας. Το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων, αφού συγκεντρωθεί όλη η οικογένεια γύρω από το τζάκι, ανάβεται το ''ΧΡΙΣΤΟΞΥΛΟ'' και ως τα Θεοφάνεια η  φωτιά στο τζάκι δεν πρέπει να σβήσει. Η στάχτη που δημιουργείται στο τζάκι αυτές τις ημέρες θεωρείται πως διώχνει το κακό μάτι γι’ αυτό και τη σκορπίζουν γύρω από το σπίτι, το στάβλο και τα χωράφια.

Καλαντάρια

                Το έθιμο αναβιώνει την παραμονή Χριστουγέννων στα Χρυσοχώραφα Ηράκλειας. Μετά τις 12 το βράδυ, τα παλικάρια του χωριού μετά από άδεια του παπά έβγαιναν σε ομάδες  7-8 ατόμων και τραγουδούσαν τα κάλαντα. Οι δύο από αυτούς ήταν ντυμένοι ο ένας γάτα και ο άλλος γάιδαρος.

Οι πυρές των Χριστουγέννων

                  Το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων αναβιώνει σε αρκετά χωριά του νομού μας το έθιμο των Χριστουγεννιάτικων πυρών. Πρόκειται για μεγάλες φωτιές που άναψαν οι βοσκοί για να ζεσταθούν, πριν προσκυνήσουν το θείο βρέφος. Οι κάτοικοι μαζεύονται γύρω από τις πυρές και χορεύουν, ενώ παιδιά μοιράζουν κρασί.

Το βράδυ των ηλικιωμένων

            Το έθιμο αυτό αναβιώνει στα Καλά Δέντρα του δήμου Λευκώνα. Την παραμονή των Χριστουγέννων οι ηλικιωμένοι άντρες και γυναίκες βγαίνουν και λένε τα κάλαντα δεχόμενοι κρασί και ξυλοκέρατα.

Το Χριστόψωμο

              Το ψωμί του Χριστού το συναντάμε στα Δαρνακοχώρια. Γίνεται το πρωί παραμονής των Χριστουγέννων από την νοικοκυρά του σπιτιού. Απαραίτητος επάνω στο ψωμί είναι χαραγμένος ο σταυρός. Το βράδυ αρχίζει η προ του τέλους νηστίσιμη μυσταγωγία. Το τραπέζι στρώνεται, στη μέση το χριστόψωμο, φασόλια μαγειρεμένα χωρίς λάδι, διάφορα τουρσιά, ντομάτα, λάχανο, καρότα, αγγουράκια, κ.ά ελιές και φυσικά το κόκκινο κρασί. που πάντα, σε όλες τις γιορτές, έχει τον πρώτο ρόλο. Ο νοικοκύρης σταυρώνει το Χριστόψωμο και το μοιράζει σε όλοι την οικογένεια.

Δήμητρα Τρομπούκη

Μαθήτρια της Ά Γυμνασίου